Κατηγορία: Αφιερώματα

Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Προσκύνημα στο Κούγκι (οκτώ (8) Δεκεμβρίου 1962).    Κυριακή, οκτώ (8) Δεκεμβρίου 1962. Ο  Γυμνασιάρχης του Γυμνασίου  της Παραμυθιάς,  αείμνηστος Γεώργιος Κ. Πάστρας, οργάνωσε και πραγματοποίησε ημερήσια εκδρομή « προσκύνημα στο Κούγκι » με τους μαθητές της 6ης τάξης του εξαταξίου Γυμνασίου. Με στρατιωτικό αυτοκίνητο της ΜΟΜΑ μεταφερθήκαμε στη Γλυκή. Από κει, αφού περάσαμε τη Σκάλα της Τζαβέλαινας, τη γέφυρα του Αχέροντα στη θέση Ντάλλα, ανεβήκαμε στη Σαμονίβα, το Σούλι (πηγάδια), ΄Αγιο Δονάτο και φθάσαμε στο Κούγκι.  Σκοπός της επίσκεψής μας ήταν να τελεσθεί τρισάγιο στη…

Μεγάλη Εβδομάδα στην παλιά Πρέβεζα                Η περίοδος της Μεγάλης Εβδομάδας ήταν πάντοτε μια κατανυκτική περίοδος ψυχικής προετοιμασίας για την Ανάσταση του Κυρίου και τη μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης. Είναι όμως και μια περίοδος γεμάτη από προετοιμασίες και ιδιαίτερα έθιμα και παραδόσεις σε όλη της τη διάρκεια, που από παλαιά φθάνουν μέχρι τις μέρες μας. Σκοπός της ομάδας είναι να διασώσουμε αυτά που ξεχάστηκαν με το πέρασμα του χρόνου.    Στα παλαιότερα χρόνια οι προετοιμασίες για το Πάσχα άρχιζαν μερικές μέρες πριν από την Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς οι νοικοκυρές ασβέστωναν τα σπίτια,…

Μπόκα Τζούνιορς, εκ των ιδρυτών της οποίας ήταν και τέσσερις Έλληνες. Πήρε τα χρώματά της από ένα… πλοίο! Σωτήρης Λ. Δημητρίου Ήταν 3 Απριλίου του 1905, όταν ο Εστεμπάν Μπαλιέτο καλούσε στο σπίτι του στο Μπουένος Άιρες τους Ιταλούς Αλφρέντο Σκαρπάτι και Σαντιάγκο Σάνα, δύο αδέρφια από την Χίο, τους Ιωάννη (γνωστός και ως Χουάν) και Θεόδωρο Φαρέγγα από τη Χίο, καθώς και τον Κωνσταντίνο Καρούλια από τη Σάμο, όπως και τον Σιανή (από τη Βυτίνα). Ομως φαίνεται ότι ακόμα και αν είχαν μακρινή ελληνική καταγωγή, τα αδέρφια Φαρέγγα μάλλον…

Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΒΕΛΛΙΑΝΗΣ 3ο Το ξύλο… Οι  μαθητές των χωριών της Βέλλιανης, Προδρομίου και καμινιού, μετά το 1955  πήγαιναν στο Γυμνάσιο της Παραμυθιάς, το πρώτο και το μοναδικό τότε αυτοτελές Γυμνάσιο της Θεσπρωτίας, από τον ενδιάμεσο δρόμο[1], που απείχε από τα χωριά τους, περίπου μια ώρα, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να πάρουν για πρωινό κάτι μαζί τους. ΄Ετσι, από το πρωί ώρα 06.30 με 07.00 π.μ. που αναχωρούσαν από το σπίτι τους μέχρι το μεσημέρι 14-00 ή 15.00 μ.μ. – πάντα ανάλογα…

Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΒΕΛΛΙΑΝΗΣ Κύριε, Επιθεωρητή  Μετά το 1950 από τον αμμοστρωμένο δημόσιο δρόμο Παραμυθιάς – Γλυκής και αντίστροφα περνούσαν ημερησίως τέσσερα λεωφορεία[1] του ΚΤΕΛ Θεσπρωτίας, τα οποία σταματούσαν στη στάση της Βέλλιανης περίπου τις ώρες :   Το πρώτο στις 08.00 π.μ. για Παραμυθιά. Το δεύτερο στις 11.00  π.μ. για Γλυκή. Το τρίτο στις 13.00 μ.μ. για Παραμυθιά. Και το τέταρτο στις 18.00 μ.μ. για Γλυκή. Τα λεωφορεία αυτά, όταν είχαν να κατεβάσουν ή να πάρουν επιβάτες, σταματούσαν στη στάση[2] της Βέλλιανης, δηλαδή στο…

Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΖΩΗ ΣΤΗ ΒΕΛΛΙΑΝΗ 1 .     H αυλακιά…    Η ζωή των μαθητών στη δεκαετία του 1950 ήταν δύσκολη, όπως δύσκολη ήταν και η ζωή των δασκάλων. Ο επιθεωρητής επιθεωρούσε και έλεγχε τους δασκάλους με αυστηρά κριτήρια μέσω των μαθητών. Και οι δάσκαλοι καθημερινά έλεγχαν επίσης αυστηρά τους μαθητές. Ο επιθεωρητής ζητούσε πολλά από τους δασκάλους και οι δάσκαλοι ζητούσαν πολλά από τους μαθητές.     Οι  μαθητές έπρεπε να κάνουν τον τσοπάνο, τον εργάτη, να διαβάζουν και να γράφουν, σύμφωνα με τις απαιτήσεις και…