Δωδώνη: Λατρεία, τρόποι μαντείας και γιορτές

Της Κωνσταντίνας Ζήδρου (αρχαιολόγος) Δωδώνη: Λατρεία, τρόποι μαντείας και γιορτές Η Δωδώνη λειτούργησε πρωτίστως και σχεδόν από την ίδρυσή της και έως την εγκατάλειψή της ως ιερό και μαντείο του Δία. Εκτός όμως από τον Δία, στα ιερά χώματά της λατρεύτηκαν, κατά τη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας της, και άλλοι θεοί. Οι απαρχές της λατρείας και του θρησκευτικού της χαρακτήρα χάνονται, όπως σε κάθε μεγάλο πανελλήνιο ιερό, στα βάθη της προϊστορίας. Στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να τοποθετηθούν, με βάση τα αρχαιολογικά ευρήματα, τα τοπωνύμια και μεταγενέστερες πληροφορίες, στα μέσα…

Περισσότερα

Η κάθοδος του ομηρικού Οδυσσέα στον Κάτω Κόσμο και οι ομοιότητες με την τοπογραφία της πεδιάδας του Φαναρίου

Της  Κωνσταντίνας Ζήδρου – Αρχαιολόγος Η κάθοδος του ομηρικού Οδυσσέα στον Κάτω Κόσμο και οι ομοιότητες με την τοπογραφία της πεδιάδας του Φαναρίου Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν αναπτύξει μία ολόκληρη φιλοσοφία σχετικά με τον Κάτω Κόσμο, τη δομή του, τις προσβάσεις σε αυτόν, τη μετάβαση και τη ζωή των νεκρών εκεί, την επιβίωση των ψυχών και τα χαρακτηριστικά τους αλλά και την επικοινωνία των νεκρών με τους ζωντανούς. Μέσα στο πλαίσιο της συγκεκριμένης φιλοσοφίας, πίστευαν ότι οι σπηλιές, τα βαθιά φαράγγια, οι υπόγειες πηγές των ποταμών και οποιοδήποτε άλλο άνοιγμα…

Περισσότερα

Σύντομη ιστορική πορεία της Ηπείρου έως και τον 4ο π.Χ. αι.

Σύντομη επισκόπηση της ιστορικής πορείας της Ηπείρου από την προϊστορική περίοδο έως και τον 4ο π.Χ. αι. Της  Κωνσταντίνας Ζήδρου (Αρχαιολόγος)       Το λήμμα ήπειρος εμφανίζεται στα λεξικά με τρεις διαφορετικές σημασίες : α) η στεριά σε αντίθεση με τη θάλασσα, β) οι παγκόσμιες ήπειροι π.χ. Ευρώπη, Ασία κ.τ.λ. και γ) το ομώνυμο γεωγραφικό διαμέρισμα της Ελλάδος. Ως όρος πρωτοεμφανίζεται στον Όμηρο (Β.635, ξ.100, σ.84, ω.378 κ.α.) με την έννοια της ‘’απείρου χώρας’’, μιας περιοχής δηλαδή χωρίς αρχή και τέλος εκτεινόμενης βόρεια του πατραϊκού κόλπου. Μόλις στα τέλη του 6ου π.Χ.…

Περισσότερα

Αφιέρωμα: Το κάστρο των Ιωαννίνων

Το κάστρο των Ιωαννίνων Της Κωνσταντίνας Ζήδρου – Αρχαιολόγος Το δικέφαλο κάστρο των Ιωαννίνων, προσωνυμία που του αποδίδεται λόγω της ύπαρξης των δυο παράλληλων ακροπόλεων του, αποτελεί το χαρακτηριστικότερο και σημαντικότερο μνημείο της πόλης, το οποίο μάλιστα περικλείει και ολόκληρο το βυζαντινό παρελθόν της. Χρονολογείται στο α΄ τέταρτο του 19ου αι., όπως προκύπτει από πηγές και σχετικές επιγραφές και κατασκευάστηκε την περίοδο διακυβέρνησης των Ιωαννίνων από τον Αλή πασά, υπό την άμεση εποπτεία του. Όμως τόσο περιμετρικά του περιβόλου όσο και στις δυο ακροπόλεις σώζονται και λείψανα της προϋπάρχουσας βυζαντινής…

Περισσότερα

Σύντομη επισκόπηση της ιστορικής πορείας της Θεσπρωτίας κατά την αρχαιότητα

Της Κωνσταντίνας Ζήδρου (αρχαιολόγος) Σύντομη επισκόπηση της ιστορικής πορείας της Θεσπρωτίας κατά την αρχαιότητα Η σύγχρονη ΠΕ Θεσπρωτίας καταλαμβάνει το ΝΔ τμήμα της Ηπείρου. Συνορεύει βόρεια με την Αλβανία, ανατολικά με την ΠΕ Ιωαννίνων, νότια με τις ΠΕ Πρεβέζης και Άρτης, ενώ δυτικά βρέχεται από το Ιόνιο πέλαγος. Σε σύγκριση με την αρχαία και βυζαντινή Θεσπρωτία διαφέρει σημαντικά ως προς την έκταση.  Όσο όμως και αν τα σύγχρονα όρια διαφοροποιούνται, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την επίκαιρη γεωγραφική της θέση και το σημαντικό της ρόλο τόσο σήμερα όσο και…

Περισσότερα

Ιερά Μονή Κηπίνας: Η αετοφωλιά των Τζουμέρκων

Άρθρο – αφιέρωμα της Κωνσταντίνας Ζήδρου (Αρχαιολόγος) Ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα και χαρακτηριστικά εκκλησιαστικά μνημεία της περιοχής των Τζουμέρκων είναι και η Ι.Μ. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κηπίνας. Βρίσκεται περίπου 55 χλμ. ΝΑ της πόλεως των Ιωαννίνων και λίγο μετά το χωριό Κηπίνα ή Μυστράς (παλιότερα Αρμπουρίσι, Αρμπορούσι, ή Αρπορίσι και από το 1920, οπότε και προσαρτήθηκε στους Καλαρρύτες ως συνοικισμός, Μυστράς). Είναι κτισμένη περίπου 40μ ψηλότερα από τον σύγχρονο δρόμο, στην είσοδο ενός σπηλαίου, στο μέσο μιας απότομης κατακόρυφης πλαγιάς στη ΒΑ πλευρά του άγριου και σπάνιας ομορφιάς φαραγγιού…

Περισσότερα