Και τώρα τι ψηφίζουμε;

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Είμαστε λίγες μέρες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές και το ενδιαφέρον για τα αποτελέσματα τους είναι στο κατακόρυφο.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι περιφερειακές εκλογές και οι δημοτικές εκλογές. Στην περιφέρεια έχει ενδιαφέρον να δούμε αν οι επίδοξοι νέοι  περιφερειάρχες  θα έχουν την δυναμική να κερδίσουν τον νυν περιφερειάρχη, ο οποίος στις προηγούμενες εκλογές έκανε περίπατο. Το στοίχημα είναι να μειωθεί το ποσοστό του Καχριμάνη σε ποσοστό κάτω του 43% ώστε να οδηγηθούμε στον δεύτερο γύρο. Και σε αυτήν την περίπτωση υπάρχουν δύο ζητούμενα: ποιος θα πάει στον δεύτερο γύρο και οι ψηφοφόροι των υπόλοιπων συνδυασμών τι θα επιλέξουν.

Στους δήμους της περιφέρειας, στον μεν δήμο Ηγουμενίτσας το πιο πιθανό σενάριο είναι να έχουμε επαναληπτικές εκλογές, ενώ στους δήμους Φιλιατών και Σουλίου η δημαρχία θα κριθεί στον πρώτο γύρο καθώς δεν φαίνεται ότι η Λαϊκή Συσπείρωση θα συγκεντρώσει τέτοιο ποσοστό που να επιτρέπει το σενάριο του να μην πάρει κανένας συνδυασμός 43%.

Κατά την γνώμη μας οι δημότες θα πρέπει να έχουν πολιτικά και ουσιαστικά κριτήρια για τους ποιους θα επιλέξουν. Αρχικά για δήμαρχο, να επιλεγεί αυτός που κατά την γνώμη τους θα μπορέσει να δώσει αναπτυξιακή ανάπτυξη στον δήμο και δεν θα είναι ένας απλός διαχειριστής μιας κατάστασης. Και στην συνέχεια θα πρέπει να επιλέξει δημοτικούς συμβούλους που όχι απλά νοιάζονται για τον τόπο αλλά έχουν τις ιδέες και την διάθεση της προσφοράς. Και μακριά από ανθρώπους που θεωρούμε ότι είναι σε ένα σύστημα διαπλοκής, ή που συμμετέχουν στις εκλογές για προσωπικό συμφέρον. Και φυσικά το κριτήριο επιλογής δεν μπορεί να είναι η φιλία, η συγγένεια ή το ρουσφέτι. Γιατί αυτές οι επιλογές είναι καταστροφικές για τον τόπο και κατά συνέπεια και για τον ίδιο τον ψηφοφόρο.

Αν θελήσουμε να επικεντρωθούμε στον δήμο Σουλίου, έχουμε τρεις υποψήφιους δημάρχους, όπου με τα μέχρι τώρα δεδομένα, η διεκδίκηση θα είναι ανάμεσα στον Καραγιάννη και τον Ντάνη.

Ο Καραγιάννης πλέον δεν είναι ο νέος και άφθαρτος υποψήφιος. Είναι ήδη δήμαρχος. Και η δημαρχία του έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως μια απλή διαχείριση «μιζέριας» όπως πολύ εύστοχα την είχε χαρακτηρίσει ο Νίκος Γώγος, τόσο σε συνέντευξη του στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ όσο και στα δημοτικά συμβούλια. Δεν υπάρχει εκείνο το έργο που θα το χαρακτήριζε κανείς ως οραματικό που απογειώνει τον δήμο. Στην καθημερινότητα πολλοί δημότες κάνοντας την σύγκριση με την θητεία της Σταυρούλας Μπραΐμη διαπίστωναν ότι η κατάσταση ήταν χειρότερη. Όσο για τα έργα, επί της ουσίας πάτησε σε έργα που είτε είχαν ξεκινήσει είτε είχαν δημοπρατηθεί τα προηγούμενα χρόνια. Μάλιστα σε κάποια έργα υπάρχουν πολύ μεγάλες καθυστερήσεις.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της θητείας του Καραγιάννη είναι οι πολλές απευθείας αναθέσεις, όπως πολλάκις έχει αναφερθεί στα δημοτικά συμβούλια, όπου φυσικά είναι μια νόμιμη διαδικασία αλλά έχει δύο μειονεκτήματα: μπορεί το κόστος να είναι μεγαλύτερο από αυτό που θα υπήρχε σε περίπτωση διαγωνισμού και δεύτερον δεν είναι σίγουρο αν αποκλείονται εργολαβίες για τον οποιοδήποτε λόγο.

Ακόμα και για τον τουρισμό, οι κινήσεις που έγιναν από την πλευρά του δήμου, και δεν αναφέρομαι στις φιλότιμες προσπάθειες του εμπορικού συλλόγου Παραμυθιάς, ήταν χωρίς κεντρική στόχευση, λιγάκι αποσπασματικές και επί της ουσίας αναποτελεσματικές. Πρόβλημα επισκεψιμότητας σε σημεία ενδιαφέροντος, όπως στον Πύργο Κούλια, η Γλυκή χωρίς μεγάλες παρεμβάσεις, μονοπάτια στην τύχη τους, το Σούλι ακόμα ανεκμετάλλευτο τουριστικά….

Αν εκλεγεί λοιπόν ο Γιάννης Καραγιάννης ξέρουμε τι θα συμβεί. Μια ρουτινιάρικη επανάληψη διαχείρισης.

Από την άλλη ο Θανάσης Ντάνης, νέο πρόσωπο στην τοπική πολιτική, έχει φρέσκες ιδέες, συνθέτει απόψεις, έχει αποδείξει ότι είναι άνθρωπος της προσφοράς, είναι οργανωτικός και έχει όραμα για τον δήμο.

Το πρόγραμμα που παρουσιάζει στους δημότες είναι ρεαλιστικό, έχει καινοτόμες ιδέες, μπορεί πραγματικά να κάνει την διαφορά στον δήμο Σουλίου.

Ο Θανάσης Ντάνης δημιούργησε αμέσως ρεύμα νίκης. Με την δήλωση της υποψηφιότητας του πολλοί δημότες ένιωσαν ανακούφιση. Γιατί  με τον Θανάση Ντάνη υπήρχε πλέον η δυνατότητα της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο, υπήρχε η προοπτική της αλλαγής.

Αν το σκεπτικό είναι ποια επιλογή είναι πιο χρήσιμη για τον τόπο και όχι ποιο μικρορουσφετάκι μας εξυπηρέτησε πρόσκαιρα τότε νομίζω η επιλογή είναι απλή….