Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα (ΤΟ Α΄μέρος θα το βρείτε ΕΔΩ) Προφορικές μαρτυρίες για τους φονευθέντες την 27η Σεπτεμβρίου 1943 : (΄Ολες οι παρακάτω προφορικές μαρτυρίες είναι διασκευασμένες κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μην αλλοιώνεται το πραγματικό τους νόημα) – Κωνστάντω Κόκκορη – Καράμπελα (κόρη του Χρ. Κόκκορη) « Στις 24 Σεπτέμβρη του 1943 είχαν βγει στο οικοτροφείο του Αγίου Νικολάου οι Τουρκαλβανοί και φώναζαν : « ΄Οποιος θέλει να γλιτώσει, να έρθει στο Δημοτικό Σχολείο της Παραμυθιάς » Εκείνον τον καιρό η μάνα έλεγε του πατέρα : – Σήκω να…
ΠερισσότεραΕτικέτα: Μάριος Μπίκας
Οι φονευθέντες στην Παραμυθιά την 27η Σεπτεμβρίου 1943 (Α΄μέρος)
Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Την 27η Σεπτεμβρίου 1943, ημέρα Δευτέρα και ώρα δύο (2) μ.μ., στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου του ομώνυμου συνοικισμού της Παραμυθιάς οι Γερμανοτσάμηδες φόνευσαν με πυροβόλο όπλο τους Χρήστο Κόκκορη του Σπυρίδωνα και Βασίλη Μπρέστα του Σταύρου, κατοίκους του ανωτέρω συνοικισμού. Κατά τις απογευματινές ώρες της ίδιας ημέρας, στην τοποθεσία Καλάμι του Λίβερη φόνευσαν επίσης με πυροβόλο όπλο και τη Βασιλική Ντρίμζια, σύζυγο του Ιωάννη Παππά από το Λευτροχώρι της Παρα-μυθιάς. ΄Αξιο παρατήρησης είναι το γεγονός ότι ενώ στις Ληξιαρχικές Πράξεις θανάτου των Χρήστου…
ΠερισσότεραΟι έξι φονευθέντες Γερμανοί στην Σκάλα Παραμυθιάς (Α΄μέρος)
Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Σκάλα Παραμυθιάς 24 Σεπτέμβρη 1943 Οι αντάρτες φονεύουν έξι (6) Γερμανούς στρατιώτες και τραυματίζουν τρεις (3). Στις 24 Σεπτέμβρη 1943 Γερμανοί στρατιώτες μαζί με ντόπιους μου-σουλμάνους Τσάμηδες[1] (δεν είναι γνωστός ο ακριβής αριθμός, τόσο των Γερμανών όσο και των μουσουλμάνων Τσάμηδων) ανέβηκαν για αναγνώριση στη Σκάλα της Παραμυθιάς. Έφθασαν στην Τριόδα[2]. Κατέβηκαν στο πέτρινο εικόνισμα, που υπήρχε εκεί παλιά. Πέρασαν τα γκρέκια του Νικόλα Γώγου και το λακκάκι (ρέμα), που κατέβαινε από τον ΄Αι Μηνά. Και, πλησιάζοντας στη θέση Ρούπη, έπεσαν οι πρώτες τουφεκιές από τους…
ΠερισσότεραΗ εκτέλεση των Εννέα Επαρχιωτών στην Παραμυθιά 19 Σεπτεμβρίου 1943 (Γ΄μέρος)
Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Διαβάστε το Α΄Μέρος ΕΔΩ Διαβάστε το Β΄Μέρος ΕΔΩ Προφοφικές μαρτυρίες ζώντων, που συνελήφθησαν από τους Γερμα-νούς στις 18.09.1943 και απελευθερώθηκαν στις 24.09.1943. – Ηλίας Κωστούλας (Ιωάννινα) Ο Ηλίας Κωστούλας γεννήθηκε στην Τ. Κ. Πλακωτή. Παντρεύτηκε την Αλεξάνδρα Κίτσου από τον Άγιο Κοσμά Πωγωνίου. Υπήρξε λαδέμπορος και εγκαταστάθηκε στα Ιωάννινα. ( Βλ. Δήμητρα Αθανασίου – Μώκου : « Η Πλακωτή και οι Πλακατιώτες », Πλακωτή 2010 ), σελ.182 : « Εμάς μάς έπιασαν οι Γερμανοί το Σάββατο το πρωί στα Σιαμέτια. Πηγαίναμε στην αγορά της Παραμυθιάς, για να ψωνίσουμε…
ΠερισσότεραΟ Αντώνιος Ηπίτης (1857-1927) και η απελευθέρωση της Παραμυθιάς (23.02.1913)
Ο Αντώνιος Ηπίτης (1857-1927) και η απελευθέρωση της Παραμυθιάς (23.02.1913) Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα O Αντώνιος Ηπίτης γεννήθηκε και απεβίωσε στην Αθήνα. ΄Ηταν γόνος μεγάλης στρατιωτικής οικογενείας με καταγωγή από την Πάργα, στην οποία είχε γεννηθεί ο παππούς του, ο Πέτρος[1] Hπίτης. Γονείς του ήταν ο Θεόδωρος Ηπίτης, και η Ελένη Αντώνιου Κριεζή[2]. Απεφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων. Σπούδασε στη Γαλλία. Έλαβε μέρος στον ατυχή πόλεμο του 1897. Απόστρατεύτηκε, για να αφοσιωθεί στο συγγραφικό του έργο. Το 1912 επιστρατεύτηκε με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη, παίρνοντας μέρος…
ΠερισσότεραΟι Κρήτες στην απελευθέρωση της Ηπείρου 1912-1913 (Β΄ μέρος)
Οι Κρήτες στην απελευθέρωση της Ηπείρου 1912-1913 (Β΄Μέρος) Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Οι Κρήτες στην απελευθέρωση της Ηπείρου 1912-1913 (Β΄Μέρος) (Πρώτο μέρος: Ο Πρώτος Βαλκανικός Πόλεμος 1912-13 Και Η Απελευθέρωση Της Ηπείρου) Οι Κρήτες συνέβαλαν σημαντικά στην απελευθέρωση της Ηπείρου το 1912 -1913. Η συμμετοχή τους ανήλθε σε επτά χιλιάδες (7.000) άνδρες. Οι ανδρες αυτοί ήταν ενταγμένοι, άλλοι στα Εθελοντικά Σώματα των οπλαρχηγών τους και άλλοι στις τάξεις του τακτικού ελληνικού στρατού. (Βλ. ομιλία του Κρητικού Ιωάννη Σταυρουλάκη, καθηγητή Πανεπιστημίου Ιωαν-νίνων, συμπεριλαμβανομένη στο βιβλίο : « Οι μάχες της Σκάλας και…
ΠερισσότεραΟ πρώτος βαλκανικός πόλεμος 1912-13 και η απελευθέρωση της Ηπείρου (Μέρος Α΄)
Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Ο πρώτος βαλκανικός πόλεμος 1912-13 και η απελευθέρωση της Ηπείρου (Μέρος Α΄) Το 1912 η ΄Ηπειρος ήταν σκλαβωμένη στους Τούρκους, εκτός από την ΄Αρτα¹ που είχε παραχωρηθεί στην Ελλάδα οριστικά στις 20.06.1881. Η παραχώρηση έγινε μετά το Συνέδριο του Βερολίνου 13.07.1878 και τις αλλε-πάλληλες διαβουλεύσεις μεταξύ της Τουρκίας, Ελλάδας, Ρωσίας, Αγγλίας, Γερμανίας και Ιταλίας. ΄Ετσι, μετά τη διμερή συνθήκη Ελλάδας – Τουρκίας της Κωνσταντινούπολης στις 20.06.1881 τέθηκαν τα νέα ελληνοτουρκικά σύνορα κατά μήκος του ΄Αραχθου ποταμού. Πάνω στο ιστορικό γιοφύρι του με τις τρεις πέτρινες καμάρες,…
ΠερισσότεραΟ τραυματισμός του Χαρίση Βαγγέλη Παπαφώτη (23.11.1940)
Ο τραυματισμός του Χαρίση Βαγγέλη Παπαφώτη (23.11.1940) Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Ο Χαρίσης Παπαφώτης είναι γιος του Βαγγέλη Παπαφώτη και της Γιαννούλας Σιώχου[1]. Γεννήθηκε και απεβίωσε στη Βέλλιανη ( 1919 – 2010 ). Επειδή η μάνα του καταγόταν από το Καρυώτι και ήταν χήρα όταν παντρεύτηκε τον πατέρα του, είναι αλάδερφος με τον Καριωτίτη Παπα-σιώχο (Σταύρου), αλλά και με το Βελλιανίτη Παπαγάκη (Παπαφώτη). Τα πρώτα γράμματα, έως την Τρίτη δημοτικού, τα έμαθε στη Βέλλιανη και στη συνέχεια πήγε στη βάβω του στο Καριώτι, όπου αποφοίτησε εκεί από το δημοτικό σχολείο …
ΠερισσότεραΆρθρο: Η ληστεία στην Ήπειρο
Άρθρο: Η ληστεία στην Ήπειρο Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Η Ήπειρος απελευθερώθηκε το 1913. Το 1914 άρχισε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, ο οποίος τελείωσε το 1918. Το 1923, μετά το τέλος της Μικρασιατικής Καταστροφής, ενάμισι εκατομμύριο ΄Ελληνες πρόσφυγες, διωγμένοι από τους Τούρκους, ζήτησαν αποκατάσταση στα ελληνικά εδάφη. H φτώχια, οι αρρώστιες και η ανεργία μάστιζαν τον πληθυσμό. Οι ληστές, απόρροια από τον Πρώτο Βαλκανικό πόλεμο (1912 – 1913), άνθιζαν με πολλά πλοκάμια. Πολλοί από αυτούς, που πριν το 1913 πολέμησαν με πάθος τον Τούρκο, συνέχισαν να παραμένουν στα βουνά, ως…
ΠερισσότεραΤραγούδια του Λαζάρου
Τραγούδια του Λαζάρου Του Μάριου Αναστασίου Μπίκα Το Σάββατο του Λαζάρου τα αγόρια από ηλικίας περίπου οκτώ έως και 13 ετών, κατά ομάδες καθ’ όλη την ημέρα επισκέπτονταν όχι μόνο τα σπίτια του χωριού τους, τη Βέλλιανη, αλλά και των γειτονικών Προδρόμι και Καριώτι. Μόλις έφταναν στην πόρτα του σπιτιού τραγουδούσαν ένα από τα παρακάτω τραγούδια. Μετά το τέλος του τραγουδιού, η σπιτονοικοκυρά τους πρόσφερε χρήματα, αυγά, καλούδια, ή διάφορα φρούτα : (1) Σήμερα ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν και τα Βαΐα Ιησούς Χριστός κατέβηκε στην πόλη Βηθανία. Βρήκε τη…
Περισσότερα