Συνέντευξη με την Nikoleta Myshketa για τα 10 χρόνια Θεσπρωτικού Ωδείου (βίντεο)

Το Θεσπρωτικό Ωδείο κλείνει φέτος τα 10 χρόνια λειτουργίας του στην Ηγουμενίτσα και έχει ήδη αφήσει το δικό του αποτύπωμα στην μουσική εκπαίδευση της περιοχής. Το περιοδικό STEP με αυτήν την αφορμή συνομίλησε με την Nikoleta Myshketa Berjiana η οποία είναι η ιδιοκτήτρια του Ωδείου αλλά και εκπαιδευτικός πιάνου.

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί ολόκληρη την συνέντευξη και ακολουθεί όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Step

κ. Μυσκέτα, πείτε μας για αρχή λίγα λόγια για εσάς, για να σας γνωρίσουμε καλύτερα.

Ζω στην Ηγουμενίτσα τα τελευταία 12 χρόνια. Είμαι εκπαιδευτικός – μουσικός πιανίστας. Είμαι παντρεμένη και έχω και ένα παιδί. Είμαι τέταρτης γενιάς μουσικός, ο πατέρας μου είναι και αυτός πιανίστας και συνέχισα τα βήματα του.

Ποιο ήταν το κίνητρο ή η έμπνευση για να δημιουργήσετε το Θεσπρωτικό Ωδείο;

Τα δύο πρώτα χρόνια ήμουν υπεύθυνη  στο παράρτημα Τσακάλωφ στην Ηγουμενίτσα. Η πρόεδρος κ. Ασπασία Ζέρβα με επέλεξε ανάμεσα από πολλούς συνεργάτες της και συνεργαστήκαμε για δύο χρόνια. Στην συνέχεια αποφάσισα να αναλάβω μόνη μου την διαχείριση του ωδείου, άλλαξα την επωνυμία σε «Θεσπρωτικό Ωδείο», και έβαλα στόχο να μπορέσω να κρατήσω το ωδείο στην πόλη της Ηγουμενίτσας.

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προσκλήσεις και δυσκολίες σε αυτά τα δέκα χρόνια;

Η πρώτη πρόκληση ήταν το γεγονός ότι ήρθα εδώ και δεν ήξερα κανέναν. Το ωδείο ξεκίνησε με έναν μαθητή. Και τώρα, μετά από 10 χρόνια έχουμε εγγεγραμμένους 100 σπουδαστές. Κατά την διάρκεια όλων αυτών των ετών έχουν βγει απόφοιτοι πολλών ειδικοτήτων. Η δεύτερη πρόκληση ήταν ο ανταγωνισμός. Όπως γνωρίζετε υπάρχουν και άλλα ωδεία και μουσικές σχολές στην πόλη. Αυτό ήταν ένα στοίχημα για μένα, να τα καταφέρω και να δω μέχρι που μπορώ να φτάσω. Και έφτασα εδώ που είμαι…

Σε σχέση με την μουσική εκπαίδευση από τότε που ξεκινήσατε μέχρι τώρα έχουν αλλάξει κάποια πράγματα;

Ο τρόπος διδασκαλίας δεν έχει αλλάξει. Βέβαια η διδασκαλία είναι προσαρμοσμένη στις ηλικίες και τις προσδοκίες των σπουδαστών.

Το ωδείο τι προσφέρει από άποψη μαθημάτων;

Να σας πω, ότι εκτός από μουσική σχολή είναι και Πνευματικό Κέντρο. Έτσι εκτός από μουσική διδάσκουμε ζωγραφική και παραδοσιακούς χορούς. Λειτουργούν προς το παρόν πάνω από 10 τμήματα. Κάποια από αυτά είναι πιάνο, κιθάρα, ανώτερα θεωρητικά όπου κάποιος μπορεί να γίνει καθηγητής θεωρίας, τραγούδι ελαφρύ και κλασικό, παραδοσιακό κλαρίνο και βυζαντινή μουσική.  Η βυζαντινή μουσική είναι μια ιδιαίτερη σχολή και δεν υπήρχε προηγουμένως και φέτος είχαμε τρεις απόφοιτους στο πτυχίο της βυζαντινής και ακολουθούν άλλοι τόσοι.

Ποια είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του ωδείου;

Θα πω για την τελευταία επιτυχία. Από τους 9 σπουδαστές μας που πήραν μέρος σε διαγωνισμό στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 2024, οι 6 γύρισαν με μετάλλια, αργυρά και χάλκινα. Ο στόχος είναι την επόμενη χρονιά να γυρίσουμε με χρυσό! Είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που το ωδείο διακρίθηκε σε τέτοιους διαγωνισμούς.

Τι επιλέγουν οι περισσότεροι σπουδαστές;

Οι περισσότεροι επιλέγουν το πιάνο και την βυζαντινή μουσική. Βέβαια οι προτιμήσεις κάθε χρόνο αλλάζουν.

Για εσάς τι είναι η μουσική;

Είναι τρόπος έκφρασης. Η μουσική υπάρχει κάθε μέρα. Πέρα από την δουλειά την συναντάω μέσα στην ζωή μου. Ακόμα και στα κάτω μου με την μουσική ηρεμώ, βρίσκω μια γαλήνη. Αλλά και όταν θέλω να ξεσπάσω, παίζω πιάνο. Νομίζω ότι από μικρή «κρυβόμουν μέσα από την μουσική».

Η κλασική μουσική γενικότερα τι ρόλο παίζει στην κοινωνία, ιδίως στην τοπική κοινωνία;

Η εντύπωση μου όταν ήρθα ήταν ότι δεν γνώριζαν σε μεγάλο βαθμό τι ήταν η κλασική μουσική. Τα τελευταία χρόνια λόγω του Θεσπρωτικού ωδείου αλλά και των άλλων, έχει ανέβει σε επίπεδο αλλά ακόμα θέλει χρόνο για να κατανοήσουνε την κλασική μουσική. Από  την κλασική μουσική  έχουμε και την μουσική που ακούμε τώρα: ραπ, τραπ αλλά και δημοτική. Πιστεύω ότι πρέπει να την γνωρίσουμε ακόμα καλύτερα.

Τα σχέδια σας για την συνέχεια ποια είναι;

Θα ήθελα να διακρίνονται οι σπουδαστές μου και να φέρνουν και άλλα βραβεία, γιατί όταν διακρίνονται οι σπουδαστές μου εγώ ανεβαίνω άλλο ένα σκαλοπάτι. Το τελευταίο που θα ήθελα είναι,  όταν εγώ αποσυρθώ από το ωδείο να υπάρχει συνέχεια, είτε από τα παιδιά μου είτε από τους σπουδαστές μου.