Το ποίημα της εβδομάδας (28-2)
"Ἀντισταθεῖτε, σ᾿ αὐτὸν ποὺ χτίζει ἕνα μικρὸ σπιτάκι καὶ λέει καλὰ εἶμ᾿ ἐδῶ. Ἀντισταθεῖτε, σ᾿ αὐτὸν ποὺ πάλι γύριζε στὸ σπίτι καὶ λέει Δόξα σοι ὁ Θεός. Στὸν περσικὸ τάπητα τῶν πολυκατοικιῶν τὸν κοντὸ ἄνθρωπο τοῦ γραφείου στὴν ἑταιρεία εἰσαγωγαὶ-ἐξαγωγαί στὴν κρατικὴ ἐκπαίδευση καὶ τὸ φόρο ἀντισταθεῖτε σὲ μένα ἀκόμα ποὺ ἱστορῶ. Ἀντισταθεῖτε, σ᾿ αὐτὸν ποὺ χαιρετᾶ ἀπ᾿ τὴν ἐξέδρα ὧρες ἀτέλειωτες τὶς παρελάσεις. Στὸν Πρόεδρο τοῦ Ἐφετείου ἀντισταθεῖτε, στὶς μουσικές, τὰ τούμπανα καὶ τὶς παράτες, σ᾿ ὅλα τὰ ἀνώτερα συνέδρια ποὺ φλυαροῦνε, πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι, σ᾿ αὐτὴ τὴν ἄγονη κυρία ποὺ μοιράζει ἔντυπα ἁγίων, λίβανον καὶ σμύρναν. Ἀντισταθεῖτε, σ᾿ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λέγονται μεγάλοι καὶ γράφουν λόγους πλάι στὴ θερμάστρα. Στὶς φοβερὲς σημαῖες τῶν κρατῶν καὶ τὴ διπλωματία, στὰ ἐργοστάσια πολεμικῶν ὑλῶν, σ᾿ αὐτοὺς ποὺ λένε λυρισμὸ τὰ ὡραῖα λόγια, στὰ γλυκερὰ τραγούδια μὲ τοὺς θρήνους, στοὺς θεατές, στὸν ἄνεμο... Ἀντισταθεῖτε.
Μιχάλης Κατσαρός, ποιητής (1919 – 1998)