Ποιόν υποψήφιο δήμαρχο ή σύμβουλο να διαλέξω;

Αυτό είναι ένα ερώτημα που υπάρχει στο μυαλό κάθε ψηφοφόρου που θέλει να επιλέξει με κάποιες προδιαγραφές τον επόμενο τοπικό άρχοντα του δήμου.

Καταρχήν, θα πρέπει ο ψηφοφόρος να σκεφτεί τι δήμο θέλει. Έναν δήμο που να λειτουργεί στοιχειωδώς ή έναν δήμο που να μπορεί να πρωτοπορήσει;

Ο δήμαρχος κατά την γνώμη μου θα πρέπει να έχει την ικανότητα και την δυνατότητα να συνθέτει απόψεις, ιδέες, σχεδιασμούς.

Ο εγωισμός του να του επιτρέπει να γνωρίζει ότι δεν είναι παντογνώστης. Το να είναι κάποιος δήμαρχος δεν σημαίνει ούτε ότι γνωρίζει τα πάντα (ας αφήσει αυτήν την ιδιότητα σε εμάς τους δημοσιογράφους) ούτε ότι έχει το αλάθητο. Αυτό ίσως μπορούμε να το καταλάβουμε και τώρα που είναι υποψήφιοι…. Πως προσεγγίζουν εμάς και τα θέματα.

Θα πρέπει λοιπόν ο δήμαρχος να μπορεί να συνθέσει τις θέσεις ενός ειδικού με την αυθόρμητη ιδέα ενός απλού πολίτη. Γιατί και την απλή ιδέα πρέπει να την λαμβάνει υπόψιν.

Φυσικά δεν σημαίνει πως ο δήμαρχος θα πρέπει να κάνει ότι του λέει ο καθένας…. Τότε θα μιλούσαμε για έναν άβουλο λαϊκιστή. Αλλά όμως μπορεί να επεξεργαστεί την κάθε άποψη, και μετά να την πετάει στα σκουπίδια ή να την κρατάει αυτούσια ή να κρατάει μέρος της ή να την συνθέτει με άλλες απόψεις.

Θα πρέπει να μπορεί να αναγνωρίζει τα λάθη και να αλλάζει θέσεις ή πολιτική και όχι πεισματικά να επιμένει στο λάθος για να μην το παραδεχθεί.

Θα πρέπει να μπορεί να ξεφεύγει από την πεπατημένη και το ήδη γνωστό και να ανοίγει νέους δρόμους. Ακόμα και αν χρειαστεί να συγκρουστεί με αντιλήψεις και ανθρώπους.

Να προσπαθεί πάντα για την ουσία και όχι για την επικοινωνία. Η επικοινωνία να είναι το μέσο της πληροφόρησης και όχι αυτοσκοπός.

Να μην κάνει διακρίσεις και διαχωρισμούς.

Να μην φοβάται την κριτική. Γιατί η καλοπροαίρετη θα βοηθήσει στην βελτίωση, η κακοπροαίρετη θα υπάρχει έτσι κι αλλιώς.

Να κάνει έρευνα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο και πολλές φορές αυτό που φαίνεται αρχικά για καλό μπορεί να μην είναι. Να βλέπει το δάσος και να σέβεται το δέντρο.

Θα πρέπει να έχει το θάρρος να επιλέγει τους συνεργάτες τους με βάση την αξία τους για την θέση που θα τοποθετηθούν και όχι επειδή είναι φίλοι, συγγενείς ή έχουν 1000 ψήφους.

Ένας καλός άνθρωπος ή ένας καλός επαγγελματίας δεν σημαίνει ότι θα είναι για παράδειγμα ένας καλός αντιδήμαρχος. Πόσο μάλλον αν το κριτήριο είναι το σόι ή η συγγένεια.

Οι ειδικοί σύμβουλοι του δημάρχου…. Πρέπει να είναι πράγματι ειδικοί. Και όχι ρουσφέτι, φιλία, συγγένεια.

Ακόμα ο δήμαρχος θα πρέπει να εμπνέει τους εργαζόμενους στο δήμο να εργάζονται για το καλό του δήμου και να εμπνέει τους κατοίκους ώστε να θέλουν να συμμετέχουν στα κοινά.

Όσο για τους δημοτικούς συμβούλους…. Να έχουμε κατά νου ότι ένας άξιος δήμαρχος θέλει άξιους συμβούλους γιατί οι ανάξιοι μόνο τροχοπέδη είναι σε κάθε κίνηση.

Και η ευθύνη για τους δημοτικούς συμβούλους ανήκει αρχικά στον υποψήφιο δήμαρχο που τους επιλέγει για το ψηφοδέλτιο του και τελικά στον ψηφοφόρο που βάζει το σταυρό δίπλα στο όνομα ενός μη άξιου για αυτήν την θέση.

Γιατί, όπως είπαμε για τον δήμαρχο, και ο σύμβουλος μπορεί να είναι καλός στην δουλειά του αλλά όχι ικανός για δημοτικός σύμβουλος. Δεν είμαστε όλοι για όλες τις θέσεις.

Ο σύμβουλος έχει ρόλο. Και ο ρόλος του δεν είναι να λέει ναι αν είναι με τον συνδυασμό του δήμαρχου και όχι αν είναι στην αντιπολίτευση. Ο σύμβουλος πρέπει να έχει άποψη, θέση και να την στηρίζει.

Να λοιπόν ένα κριτήριο. Για όσους στο παρελθόν έχουν διατελέσει σύμβουλοι ή αντιδήμαρχοι ή είχαν εμπλακεί γενικότερα στην αυτοδιοίκηση έχουμε ένα πρώτο κριτήριο: Τι έκαναν στην προηγούμενη θητεία τους; Ποιες προτάσεις κατέθεσαν που θα οδηγούσαν τον δήμο σε μία καλυτέρευση; Είχαν άποψη; Ή έκαναν μόνο δημόσιες σχέσεις και ρουσφέτια;

Συμβούλους χωρίς πρωτοβουλίες, άποψη, ιδέες, πράξεις όπου λειτουργούσαν μόνο για το εγώ τους, τις δημόσιες σχέσεις και τα ρουσφετάκια,  ένας δήμος που θέλει να κάνει ένα βήμα μπροστά δεν τους θέλει.

Και ο δήμαρχος, αν κάνουμε το λάθος και τους εκλέξουμε, ακόμα και αν είναι πρώτοι στους σταυρούς δεν πρέπει να τους κάνει αντιδημάρχους. Ένα λάθος δεν διορθώνεται με ένα άλλο λάθος.

Να λοιπόν ένα ακόμα κριτήριο για την επιλογή ενός δημάρχου. Μπορεί να πάει κόντρα στον λαϊκισμό, κόντρα στους συμπολίτες του αποφασίζοντας απλά να κάνει το σωστό άσχετα από τα σχόλια ή τα μικροσυμφέροντα;

Τολμάει να ανοίξει έναν νέο «δρόμο» ή θα γυροφέρνουμε συνεχώς στο ίδιο «σοκάκι»;

Και ας σκεφτούμε ξανά: Δεν ψηφίζουμε για να δώσουμε την εξουσία στον φίλο μας, στον καλό άνθρωπο, στον ρουσφετολόγο. Ψηφίζουμε για να δώσουμε την εξουσία σε αυτόν που πραγματικά θεωρούμε ότι μπορεί και κάνει για αυτήν την θέση.

Φώτης Μαραζόπουλος

Εκδότης – Δημοσιογράφος

3000 επισκέψεις την ημέρα, 20000 προβολές σελίδων