Μύθοι και αλήθειες: Αμαζόνες

Μύθοι και αλήθειες: Αμαζόνες
Μυθικό έθνος γυναικών που κατάγεται από το θεό του πολέμου Άρη και την νύμφη Αρμονία. Τοποθετούν το βασίλειο τους στο βορρά είτε στις πλαγιές του Καυκάσου είτε στη Θράκη, είτε στη νότια Σκυθία. Κυβερνιούνται μόνες χωρίς την βοήθεια κανενός άντρα. Οι Αμαζόνες ήταν περίφημες για την ανδρεία τους και πολεμούσαν συνήθως έφιππες. Όπλα τους ήταν το βέλος, το τόξο και τι ξίφος. Συχνά όχι μόνο υπεράσπιζαν την χώρα τους αλλά έκαναν και επιδρομές σε γειτονικές περιοχές. Στο κράτος τους δεν υπήρχαν άνδρες. Οι Αμαζόνες για να διαιωνίσουν τη γενιά τους πήγαιναν και ζούσαν δυο μήνε την άνοιξη με τους γείτονες τους Γαργαρείς. Τα αρσενικά παιδιά που γεννούσαν τα άφηναν σε αυτούς ή τα σκότωναν ή τα ακρωτηρίαζαν.
Κρατούσαν και μεγάλωναν μόνο τα θηλυκά παιδιά τους, από τα οποία έκοβαν το δεξιό μαστό για να τα διευκολύνει στη χρήση του τόξου. Από αυτή ακριβώς τη συνήθεια τους ερμήνευαν το όνομα τους α-μαζών, αυτή που δεν έχει στήθος.
Εναντίον των Αμαζόνων έκανε εκστρατεία ο Ηρακλής για να αρπάξει τη ζώνη της βασίλισσας Ιππολύτης.
Σύμφωνα με άλλη μυθολογική παράδοση η βασίλισσα των Αμαζόνων Πενθεσίλεια αγωνίστηκε στο πλευρό των Τρώων και σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα. Το τελευταίο βλέμμα της Πενθεσίλειας γέμισε τον Αχιλλέα με φλογερό ερωτικό πάθος.
Κατά την εκστρατεία του Ηρακλή εναντίον των Αμαζόνων σκοτώθηκε η βασίλισσα Ιππολύτη και ο Θησέα άρπαξε μια Αμαζόνα που ονομαζόταν Αντιόπη. Για να πάρουν εκδίκηση οι Αμαζόνες για την αρπαγή αυτή βάδισαν εναντίον των Αθηνών. Στρατοπέδευσαν στο βράχο ο οποίος πήρε το όνομα Άρειος Πάγος (Βράχος του Άρη). Νικήθηκαν από τους Αθηναίους που είχαν αρχηγό το Θησέα.
Η θεά που κυρίως τιμούσαν οι Αμαζόνες ήταν φυσικά η Άρτεμις της οποίας, ο μύθος παρουσιάζει πολλά κοινά με τη ζωή των Αμαζόνων.
Αγαπούσαν ιδιαίτερα τον πόλεμο και το κυνήγι.
Στις Αμαζόνες αποδίδεται πως κάποτε έφθασαν στην Έφεσο και έχτισαν μεγάλο ναό της Άρτεμης. Οι πληροφορίες μας για τις Αμαζόνες που παίρνουμε από ποιητικά και πεζογραφικά κείμενα συμπληρώνονται από τις παραστάσεις σε μελανόμορφα αγγεία του 7ου -6ου αι. πΧ καθώς και από γλυπτές παραστάσεις και αγάλματα.
Περίφημα ήταν τα αγάλματα του 5ου ας. πΧ του Πολύκλειτου, του Φειδία κ.α. που παρίσταναν μια τραυματισμένη Αμαζόνα.
Μερικοί θεωρούν τις Αμαζόνες ιέρειες της Σελήνης στηριζόμενοι στην ετυμολογία του ονόματος τους ΜΑΖΑ= Σελήνη. Μερικοί μελετητές βλέπουν στον τρόπο οργάνωσης του λαού των Αμαζόνων απόηχους της μητριαρχικής κοινωνίας.

Βελλιανίτης