Ακολουθήστε μας στο VIBER για να λαμβάνετε σε πραγματικό χρόνο τις αναρτήσεις μας.

https://invite.viber.com/?g2=AQAhvsW7isOUdlCEkVCqv7YorRka1dt%2FMmmYsdlj%2BHNRIl0RiuqqmD4CiLD5s2SY

Όποτε θέλετε μπορείτε να αποχωρίσετε (αν και δεν το θέλουμε).

Βιβλιοπροτάσεις 16-2-2020

Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας

Συγγραφέας Διβάνη Λένα

Εκδόσεις Πατάκη

Πόσο επηρεάζει άραγε η προσωπική ζωή των πρωταγωνιστών της ιστορίας την πολιτική δράση τους αλλά και αντιστρόφως, πόσο επηρεάζει η δημόσια έκθεση τα του οίκου τους;

Αυτό διερευνά το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας. Γιατί είναι δύσκολο να κατανοήσουμε τις αποφάσεις ενός δημόσιου προσώπου χωρίς να γνωρίζουμε τις ανομολόγητες ανάγκες του, τα τραύματά του.

Αν δεν ξέρεις τι σήμαινε για την Έλλη Παππά ο Μπελογιάννης, πώς να δικαιολογήσεις την απόφασή της να γεννήσει το παιδί του, αν και παντρεμένη με άλλον, φυλακισμένη και μελλοθάνατη; Πώς να ερμηνεύσεις τη διαλυτική στάση του Ανδρέα Παπανδρέου απέναντι στην Ένωση Κέντρου αν δεν ξέρεις την άβυσσο που τον χώριζε από τον πατέρα του; Και ο Παύλος γιατί άραγε άφησε τη Φρειδερίκη να γίνει από βασίλισσα βασιλιάς;

Διάλεξα να μιλήσω για ζευγάρια γιατί στον έρωτα και στη συμβίωση είμαστε όλοι έκθετοι και γυμνοί, ολόκληροι. Φυσικά άκουγα συνεχώς στα αυτιά μου τον αντίλογο: Πώς να μαντέψω τη δυναμική ενός ζευγαριού, πώς να συνοψίσω το φως και το σκοτάδι του; Η αμφιβολία όμως δε με σταμάτησε, απλώς έθρεψε τη γοητεία της έρευνας. Βούτηξα με το κεφάλι στις ζωές τους και κυριολεκτικά τους αγάπησα προσπαθώντας να δω μέσα από τα μάτια τους. Δεν ήθελα απλώς να ψαχουλέψω τα συρτάρια τους, ήθελα να καταλάβω τους περιορισμούς που η κοινωνία τούς επέβαλλε τότε, να δώσω σάρκα και οστά στις χάρτινες φιγούρες των πρωτοσέλιδων.

Διάλεξα τα πιο επιδραστικά ζευγάρια, τα πιο έντονα για να καλύψουν την ιστορία της Ελλάδας από το 1821 ως τη χούντα. Οι άντρες λόγω εποχής είναι πρωταγωνιστές αλλά και οι γυναίκες της ζωής τους είναι εξίσου σημαντικά, φλεγόμενα πρόσωπα.

Ελπίζω να απολαύσετε όσο απήλαυσα εγώ αυτή την ακροβασία ανάμεσα στην ιστορία και στη λογοτεχνία”.

Λένα Διβάνη

Η Λένα Διβάνη είναι καθηγήτρια της ιστορίας εξωτερικής πολιτικής στη Νομική Σχολή Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει πέντε ιστορικές μελέτες και πολλά άρθρα για τη σύγχρονη Ελλάδα και τη σχέση της με τις Μεγάλες Δυνάμεις αλλά και τους βαλκανικούς της γείτονες, για τις μειονότητες και τον εθνικισμό στη ΝΑ Ευρώπη. Παράλληλα έχει δημοσιεύσει ως λογοτέχνης δέκα μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν διασκευαστεί για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, έναν συγκεντρωτικό τόμο με τα θεατρικά της έργα και τέσσερα παιδικά βιβλία. Πρόσφατα έγραψε το σενάριο και παρουσίασε τη σειρά ντοκιμαντέρ «Τα σύνορα της Ελλάδας» στο Cosmote History. Το βιβλίο αυτό διασκευάστηκε επίσης σε σειρά εννέα επεισοδίων και θα προβληθεί από το ίδιο συνδρομητικό κανάλι το 2020. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Έργων Λόγου.

Με τα μάτια των αρχαίων Ελλήνων

ΣυγγραφέαςBONAZZI, MAURO

Εκδόσεις: Κέδρος

Με όποιο θέμα καταπιάστηκαν οι Αρχαίοι Έλληνες – από την ευτυχία μέχρι την αγάπη και τον θάνατο, από τη δικαιοσύνη μέχρι τη δύναμη, τη φιλία και τη νοσταλγία – το έκαναν με τέτοια ευρύτητα πνεύματος που ακόμα και σήμερα προκαλεί τον θαυμασμό μας.

Χωρίς να φοβάται να αναμίξει σπουδαία και ταπεινά θέματα (ποια είναι τάχα τα μεν και ποια τα δε;), αποφασισμένος μην υποπέσει στη μανιέρα του κλασικισμού, ο Mauro Bonazzi δείχνει ότι αν στρέψουμε το βλέμμα μας σε εκείνη τη μακρινή εποχή θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε μια αξιόπιστη πυξίδα, ικανή να μας βοηθήσει να βρούμε μια διέξοδο στα πολύπλοκα προβλήματα της εποχής μας.

Μια σειρά ευφυή δοκίμια τα οποία, συνδυάζοντας βάθος και ανάλαφρο ύφος, μας συνοδεύουν στην πιο δύσκολη και πιο καίρια από τις ασχολίες μας: τη ζωή.

Ο Mauro Bonazzi διδάσκει Ιστορία Αρχαίας Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου (Università Degli Studi Di Milano). Είναι συγγραφέας, μεταξύ άλλων, των βιβλίων Il platonismo (Einaudi, 2015)· À la recherche des Idées. Platonisme et philosophie hellénistique (Vrin, 2015), και επιμελητής της πραγματείας του Πλωτίνου Sulla felicità (Einaudi, 2016). Για τις εκδόσεις Carocci editore έχει γράψει το βιβλίο I sofisti (2010) και έχει επιμεληθεί τον πρώτο από τους τέσσερις τόμους της σειράς Storia della filosofia antica (2016), την οποία διευθύνουν οι Mario Vegetti και Franco Trabattoni. Συνεργάζεται με τις εφημερίδες Corriere della Sera και La Lettura, καθώς και με το περιοδικό il Mulino.

Το τέρας

Συγγραφέας: Φρανκ Γκολντάμερ

Εκδόσεις: Κλειδάριθμος

Μια στυγνή δολοφονία γίνεται αφορμή να αποκαλυφθεί μια μεγάλη συνωμοσία στα συντρίμμια της μεταπολεμικής Δρέσδης

ΔΡΕΣΔΗ, 1945.
ΚΑΘΩΣ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΡΑΪΧ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ, ΕΝΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΞΕΚΙΝΑ.

Ο πληθυσμός της Δρέσδης υποφέρει από τον πόλεμο που δεν λέει να τελειώσει και από τις στερήσεις. Οι αντιαεροπορικοί συναγερμοί είναι καθημερινή υπόθεση. Ο επιθεωρητής Μαξ Χέλερ καλείται να δει το πτώμα μιας γυναίκας που έχει κακοποιηθεί φριχτά.
Η φήμη κυκλοφορεί αμέσως: δράστης είναι το «Τέρας» που κυκλοφορεί τις νύχτες αθόρυβα στα σοκάκια της πόλης. Μέσα στο χάος που επικρατεί τον τελευταίο χειμώνα του πολέμου, ο Χέλερ προσπαθεί να εξιχνιάσει το έγκλημα αλλά βρίσκεται σε αδιέξοδο. Όταν τον Φεβρουάριο του 1945 η πόλη ισοπεδώνεται από έναν πρωτοφανή βομβαρδισμό, νέα απειλητικά στοιχεία έρχονται στο φως –και ο Χέλερ ξεκινά μια επικίνδυνη αναζήτηση για να ξεσκεπάσει το «Τέρας».

Ο Φρανκ Γκολντάμερ γεννήθηκε  το 1975 στη Δρέσδη. Γράφει από την ηλικία των είκοσι ετών, αλλά έγινε γνωστός με την αστυνομική σειρά με ήρωα τον επιθεωρητή Μαξ Χέλερ. Είναι επαγγελματίας ζωγράφος και ζει με τα δίδυμα παιδιά του στη Δρέσδη.
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα γι’ αυτόν στο frank-goldammer.de

Η εκδίκηση του «Ναζωραίου»

Συγγραφέας; Ιερώνυμος Λύκαρης

Εκδόσεις: Καστανιώτης

Εντελώς τυχαία, σε μια ξεχαρβαλωμένη πιατοθήκη πεταμένη στα σκουπίδια, ο αφηγητής της ιστορίας ανακαλύπτει ένα χακί ντοσιέ που περιέχει εκθέσεις απομαγνητοφωνήσεων καταγεγραμμένων κλήσεων, εκτυπωμένα e-mails, στικάκια USB με ακουστικό και βιντεοσκοπημένο υλικό, διαγράμματα κλήσεων παρακολουθούμενων τηλεφώνων, αποκόμματα εφημερίδων, φωτογραφίες, ένα ημερολόγιο χωρίς ημερομηνίες, δυσανάγνωστες επιχειρησιακές σημειώσεις, ένα προφητικό εφιαλτικό μνημόνιο για την επιτηρούμενη κοινωνία του μέλλοντος και μια αναφορά με την υπογραφή «Ευτύχης Ευδαίμων, αστυνόμος Α΄», που αφορά τρεις προμελετημένους φόνους.

Παρακινούμενος από αυτόν το βόρβορο, ακολουθεί στα τυφλά τα διασταυρούμενα  ίχνη όσων βρέθηκαν στο ίδιο πανέρι με τις οχιές, και πέφτει πάνω σε μια άκρως μυστική επιχείρηση παρακρατικού χαρακτήρα, ασύμμετρα ευμετάβλητη. Επιτελικός οργανωτής και τιμονιέρης της είναι ένας παροπλισμένος πολέμαρχος των μυστικών υπηρεσιών, γνωστός στην παγκόσμια κατασκοπευτική κοινότητα με το ασεβές ψευδώνυμο Ναζωραίος.

Αυτή η δυστοπική αλλά παράλογα διασκεδαστική παρωδία από την αρχή μέχρι το τέλος της είναι ζυμωμένη με το ελιξίριο της εξαπάτησης: με αλήθειες, ψέματα και βολικές συμπτώσεις. Οποιαδήποτε ομοιότητα με γνωστά πρόσωπα και καταστάσεις δεν είναι και εντελώς συμπτωματική. Κάποια γεγονότα πιθανόν να συνέβησαν, κάποια άλλα μπορεί να συμβούν.

Ο Ιερώνυμος Λύκαρης γεννήθηκε στην Αθήνα. Κατά καιρούς έκανε διάφορες σχετικές και άσχετες με το γράψιμο δουλειές. Πρωτοεμφανίστηκε στην αστυνομική λογοτεχνία στον δεύτερο τόμο των Ελληνικών εγκλημάτων (2008) με το διήγημα «Κανένα έλεος για τους καλύτερούς μας φίλους». Στον τρίτο τόμο (2009) δημοσιεύτηκε το «Πάσα θανάτου», στον τέταρτο (2011) το «Face Control» και στον πέμπτο (2019) το «Η φαντασιακή αντανάκλαση μιας αχρείαστης απόπειρας φόνου».  Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, Το ρομάντζο των καθαρμάτων, στο οποίο αναδεικνύονται ως φάρσες και τραγωδίες οι πολυδαίδαλες σχέσεις του οργανωμένου εγκλήματος με επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και πολιτικούς. Η κριτική το χαρακτήρισε «άρτιο από κάθε άποψη», «αφηγηματικά απολαυστικό», και «επίκαιρο όσο δεν παίρνει». Ακολούθησε το πολιτικό νουάρ μυθιστόρημα Μαύρα κουφέτα (2013),  ένα ρέκβιεμ για τη χαμένη ουτοπία του 20ού αιώνα, το οποίο επίσης χαρακτηρίστηκε ως «άρτιο υπόδειγμα αστυνομικού μυθιστορήματος», όπου «το σασπένς βγαίνει από τις κοινωνικές μεταλλάξεις». Η ζήλια είναι μαχαιριά (2014) ήταν η πρώτη από μια σειρά μαύρων κωμωδιών, στην οποία κινητήρια δύναμη και καταλύτης των ανθρώπινων πράξεων είναι κάθε φορά ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Το Άπληστε κόσμε, κάλπικε (2015) ήταν το δεύτερο βιβλίο της σειράς αυτής. Το 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του Άκου, πτώμα, να μαθαίνεις, το οποίο χαρακτηρίστηκε ως «εξαιρετική ψευδοντοκουμενταρισμένη αναπαράσταση της νεοελληνικής κωμικοτραγικής πραγματικότητας, μια μαύρη κωμωδία, γεμάτη ψευδώνυμους ήρωες, επίσης, για την απόλυτη κυριαρχία της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος στα ανώτερα κλιμάκια της αστυνομίας και της δικαιοσύνης».   Το 2018 η Εφημερίδα των Συντακτών, σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Καστανιώτη, διένειμε  τη νουβέλα του Έβαφε ο Στάλιν τα μαλλιά του; Μια σχεδόν αληθινή ιστορία. Το διήγημά του «Αχ, τι μέρα κι αυτή!» περιλαμβάνεται στην  τουρκική συλλογή Yunankarası-Yunanistan’dan 11 Çağdaş Polisiye Öykü (επιμέλεια: Βασίλης Δανέλλης – Damla Demirözü, μετάφραση: Asli Damar, εκδόσεις İSTOS) και στη γερμανική ανθολογία Hellas Noir, Griechische Kriminalliteratur, με τίτλο «Η κατάρα της Άνγκελα» (επιμέλεια: Κώστας Θ. Καλφόπουλος, μετάφραση: Ulf-Dieter Klemm, εκδόσεις Edition Romiosini/CeMoG).