«Στηρίζω» όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα! – Άρθρο για το λιμάνι στην εφημερίδα “πολιτική”
Το κεντρικό άρθρο της εφημερίδας πολιτική στο φύλλο Ιουλίου
Στην Ηγουμενίτσα βρέθηκε πριν λίγες μέρες ο υπουργός Ναυτιλίας κ. Πλακιωτάκης για να συζητήσει με τους τοπικούς παράγοντες για το τι θα γίνει με την χερσαία ζώνη, καθώς οι δήμοι Ηγουμενίτσας και Φιλιατών είχαν ήδη ξεκινήσει τις κινητοποιήσεις ώστε ότι δεν είναι απαραίτητο για την λειτουργία του λιμένα να αποδοθεί στους δήμους. Ο υπουργός υποσχέθηκε ότι θα δοθεί οριστική απάντηση πριν πωληθεί το λιμάνι, σε 2 μήνες, είπε. Βέβαια δεν ξέρουμε τι νόημα θα είχε να έδινε κάποια απάντηση μετά την πώληση…. Και τι απάντηση θα μπορούσε να δώσει τότε, θα ξέραμε ήδη τι έχει πάρει ο επενδυτής στα χέρια του.
Βέβαια λίγο αργά ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες και οι κινητοποιήσεις από την πλευρά των φορέων και αρχόντων του τόπου. Οι οποίες δεν είχαν κοινωνούς τους πολίτες καθώς κάποιοι δεν γνωρίζουν καν τι διακυβεύεται και κάποιοι θεωρούν ότι όλα έχουν αποφασιστεί.
Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο και ίσως φαινόμενο της εποχής των αντιδράσεων με like αλλά όταν κινδυνεύει όλη η παραλιακή Θεσπρωτία να γίνει κτήμα ενός ιδιώτη, η συγκέντρωση που έγινε στο λιμάνι πριν την επίσκεψη Πλακιωτάκη ήταν απογοητευτική.
Αν σκεφτεί κανείς ότι υπήρξε κάλεσμα από σχεδόν όλη την πολιτική ηγεσία του νομού, και μάλιστα και από στελέχη της ΝΔ, ήταν μια απογοητευτική εικόνα, ο αριθμός των παρευρισκόμενων. Ουσιαστικά ήταν μόνο οι διοργανωτές, ενώ θα έπρεπε κατά την ταπεινή μας γνώμη να είναι σύσσωμη η Θεσπρωτία στην Ηγουμενίτσα.
Δυστυχώς, φαίνεται, ότι οι πολίτες, μετά το σοκ των μνημονίων, στέκονται άβουλοι στις ορέξεις και τις αποφάσεις των εξουσιαστών. Ελάχιστοι αντιδρούν, η πλειοψηφία δείχνει αδιαφορία, λες και όλα αυτά δεν αφορούν τις ζωές τους ή τις ζωές των παιδιών τους.
Είναι αρκετό το ξέσπασμα μέσω των κοινωνικών δικτύων; Φτάνει για να αποτρέψει δυσμενείς αποφάσεις; Τελικά έχουμε δεχθεί να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς;
Δεν ενδιαφέρει τον πολίτης της Ηγουμενίτσας αν δεν θα μπορεί να περπατήσει στην παραλία; Αν δεν θα βλέπει καν την θάλασσα αν θελήσει ο ιδιώτης να σηκώσει ψηλά κτίρια; Αν δεν θα μπορεί να κολυμπήσει;
Δεν ενδιαφέρετε ο επαγγελματίας αν ο ιδιώτης βάλει έναν φράκτη εκεί που τώρα ασκεί την δραστηριότητα του;
Φτάνει άραγε μια φατσούλα που κλαίει στο facebook; Ή ένα tweet αγανάκτησης; Πόσο πιο ουσιαστικό είναι ένα μπλοκάρισμα στο προφίλ του ιδιώτη επενδυτή από το μπλοκάρισμα του ιδιώτη προς τους πολίτες του δήμου από τον χώρο ανάπτυξης και ζωής της πόλης;
Και εδώ έχουμε το καταπληκτικό! Οι πολίτες πολλές φορές να ψηφίζουν για να τους εκπροσωπούν πολιτικοί που δεν έχουν αυτήν την δυνατότητα (είτε επειδή είναι γνωστοί, είτε για λόγους ρουσφετιού, είτε για «εκδίκηση») και από την άλλη να δίνουν εν λευκώ επιταγή απόφασης σε αυτούς που εντέλει θεωρεί ανίκανους.
Με την αδιαφορία του οι πολίτες αφήνουν στα χέρια άλλων τις τύχες της ζωής τους. Ένα σύγχρονο τραγούδι δεν θα έλεγε «φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα» αλλά θα έλεγε «στηρίζω όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα».
Έτσι λοιπόν αφήνεται στις διαθέσεις ή στις ιδεοληψίες μιας κυβέρνησης για το τι θα δώσει σε έναν ιδιώτη και αν τελικά μας κάνει την χάρη να μην υπάρχει μόνο μπετόν στα σύνορα δήμου και λιμανιού αλλά και σημεία με συρματόπλεγμα ώστε να βλέπουμε έστω εξ αποστάσεως το γαλανό της θάλασσας.
Και φτάνουμε στο εξής σημείο. Να μην είμαστε πολιτικά ζώα. Να μην ενδιαφερόμαστε για την πολιτική. «Δεν με ασχολούμαι με την πολιτική» είναι η συνηθισμένη ατάκα. Μόνο που α) η μη ενασχόληση είναι και αυτή μια πολιτική πράξη, άρα ασχολείσαι με την πολιτική και β) μπορεί εσύ να νομίζεις ότι δεν ασχολείσαι με την πολιτική αλλά η πολιτική μέσω των πολιτικών αποφάσεων ασχολείται με εσένα.
Οπότε, αφού και ασχολείσαι και δέχεσαι τις συνέπειες των αποφάσεων άλλων γιατί να μην έχεις ενεργό ρόλο ώστε είτε να συνδιαμορφώνεις τις αποφάσεις είτε να τις αποτρέπεις είτε να τις δημιουργείς.
Η αποχή από την πολιτική (που είναι πράξη πολιτική, άρα στην ουσία δεν απέχεις) δίνει λευκή επιταγή στους πολιτικούς να κάνουν ότι θέλουν…. Συνήθως εις βάρος σου.
Τι περιλαμβάνει η χερσαία ζώνη λιμένα Ηγουμενίτσας;
- η περιοχή που εκτείνεται από το Μακρυγιάλι μέχρι την περιοχή «Ακρωτήρι» (Βιολογικός Καθαρισμός), συμπεριλαμβανομένων των ποδηλατοδρόμων, των γηπέδων τένις, της Νέας Παραλιακής, των οδών Εθνικής Αντιστάσεως και Αγίων Αποστόλων μέχρι και την Εγνατία οδό. Πρόκειται, εν ολίγοις για ολόκληρη την έκταση από την ρυμοτομική γραμμή της πόλης μέχρι και την θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων και των εντός αυτής οδών. (σχετικό διάγραμμα- https://www.dropbox.com/s/c54bxhqt8dfth80/xz-igoum.png?dl=0 )
- ολόκληρη η παραλία της Πλαταριάς, συμπεριλαμβανομένων των τμημάτων που σήμερα διατίθενται για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων και για τον περίπατο κατοίκων και επισκεπτών, καθώς και των παραλιών εκατέρωθεν της Πλαταριάς (σχετικό διάγραμμα – https://www.dropbox.com/s/g8i0gff577gfno1/xz-plataraia.png?dl=0 )
- ολόκληρο το παραλιακό μέτωπο τον Συβότων, από την παραλία ΔΕΗ μέχρι και μετά την παραλία Μπέλα Βράκα, αλλά και το λιμανάκι των Συβότων, του χώρου δηλαδή ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων και περιπάτου κατοίκων και επισκεπτών (σχετικό διάγραμμα https://www.dropbox.com/s/e724i852emlg3b7/xz-sivota.png?dl=0 )
- το αλιευτικό καταφύγιο της Σαγιάδας, ο χώρος ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων, περιπάτου κατοίκων και επισκεπτών, πάρκινγκ οχημάτων, καθώς και η παραλιακή οδός (σχετικό διάγραμμα https://www.dropbox.com/s/cjj8mh3fbtkcrfn/xz-sagiada.jpg?dl=0 )
Το 2001, το Λιμενικό Ταμείο Ηγουμενίτσας μετατράπηκε σε Οργανισμό Λιμένα Ηγουμενίτσας Α.Ε., ενώ το 2002 υπεγράφη μεταξύ της ΟΛΗΓ Α.Ε. και του Ελληνικού Δημοσίου η Σύμβαση Παραχώρησης, με την οποία μεταβιβάζονται αδιακρίτως και χωρίς εξαιρέσεις, όλα τα ανωτέρω στην διαχείριση της ΟΛΗΓ Α.Ε.
Αυτή η Σύμβαση Παραχώρησης δυστυχώς, ισχύει και σήμερα.