Στηρίζουμε τα λαμόγια
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Στηρίζουμε τα λαμόγια
Ένα μεγάλο πρόβλημα είτε σε τοπικό είτε σε εθνικό επίπεδο είναι η λαμογιά και τα λαμόγια. Ανεξάρτητα από τον βαθμό της λαμογιάς, καθώς, σαφώς υπάρχει διαβάθμιση, από την μικρολαμογιά μέχρι την μαφιόζικη λαμογιά, υπάρχει μια τάση στην κοινωνία, αντί να απομονώνει αυτά τα φαινόμενα, να τα ανέχεται στην καλύτερη περίπτωση ή να τα στηρίζει σε πολλές περιπτώσεις.
Μια στήριξη που πολλές φορές έρχεται σε αντίθεση με την λεκτική αποστροφή της λαμογιάς. Δηλαδή ενώ σε συζητήσεις καταφέρετε με απαξιωτικές φράσεις για το λαμόγιο στην πράξη το στηρίζει και στηρίζοντας του μεγαλώνει την δύναμη του λαμογιού.
Υπάρχουν μάλιστα κάποιοι που θεωρούν μαγκιά και εξυπνάδα να γίνονται λαμογιές. Μόνο που η ύπαρξη της λαμογιάς σημαίνει εκ των πραγμάτων ζημιά σε κάποιον που δεν είναι λαμόγιο ή στο κοινωνικό σύνολο αν η λαμογιά εμπλέκεται με δημόσιο χρήμα.
Πολλές φορές η στήριξη των λαμόγιων γίνεται γιατί έχει διαμορφωθεί είτε ένας μύθος είτε ένας φόβος για την δύναμη του λαμόγιου όπου άνθρωποι έντιμοι κατά τα άλλα στηρίζουν το λαμόγιο επειδή το φοβούνται.
Και το εντυπωσιακό είναι ότι φοβούνται και άνθρωποι που έχουν κύρος στην κοινωνία και κάποια δύναμη.
Και μάλιστα είναι τόσος ο φόβος τους που αν βρεθεί σε μια παρόμοια κοινωνική ή επαγγελματική θέση ένας έντιμος δεν θα προστρέξουν στον έντιμο αλλά θα συνεχίσουν να στηρίζουν το λαμόγιο εξαφανίζοντας ουσιαστικά τον έντιμο, έστω και αν η μοναδική τους ελπίδα να ξεφύγουν από το λαμόγιο είναι η στήριξη προς τον έντιμο.
Κάποιοι άλλοι θα ήθελαν να είναι λαμόγια αλλά για κάποιους λόγους δεν τα καταφέρνουν και στηρίζουν τα λαμόγια που υπάρχουν ήδη, κάτι σαν συναδελφική αλληλεγγύη θα έλεγε κανείς.
Και μιας και μιλάμε για συναδελφική αλληλεγγύη, δεν είναι παράξενο, θα έλεγε κανείς ότι συνηθίζεται, τα λαμόγια να κάνουν παρέα. Ίσως με την λογική ότι λαμόγιο δεν βγάζει μάτι σε λαμόγιο.
Πως όμως μια κοινωνία μπορεί να πάει μπροστά με τέτοιες λογικές και πρακτικές; Που επιβραβεύει τους επιτήδειους;
Και αυτή η πληγή ξεκινάει από τα χαμηλά και φτάνει μέχρι τα ανώτερα στρώματα της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής. Και δεν είναι καθόλου παράξενο που πολλές φορές οι κυβερνήσεις για παράδειγμα, ή μεμονωμένοι πολιτικοί, με τον τρόπο τους ενισχύουν αυτήν την πρακτική της λαμογιάς.
Ίσως για μια συνενοχή σε πράξεις λαμογιάς. Κάτι σαν «Όλοι μαζί λαμόγια είμαστε»!