Μύθοι και αλήθειες: Ατρείδες εν συντομία και όχι μόνο
@Ονομασία των απογόνων του Ατρέως. Ο περίφημος οίκος των Ατρειδών θεωρήθηκε μία από τις πλέον ισχυρές δυναστείες κατά την αρχαιότητα, αντιπροσωπευτική της αχαϊκής κυριαρχίας ιδιαίτερα κατά τα έτη 1300-1100πΧ
@Η δυναστεία έφερε τις ονομασίες: Πελοπίδες και Τανταλίδες.
@Ατρείς: Γενάρχης της μυθικής δυναστείας των Ατρειδών γιος του Πέλοπα και της Ιπποδάμειας. Το όνομα ετυμολογείται από το επίθετο ατρεός ή ατρεπής ή άτρεστος που σημαίνει άτρομος, άφοβος. Οι περιπέτειες τα πάθη και τα εγκλήματα που στιγμάτισαν την δυναστεία των Ατρειδών αποτέλεσαν το βασικό μυθολογικό υλικό του λεγόμενου κύκλου των Ατρειδών, επικό κύκλο που τροφοδοτούσε τη θεματολογία της αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας και της λυρικής ποιήσεως και ενέπνευσε τους τρεις μεγάλους τραγικούς μας ποιητές Αισχύλο, Σοφοκλή και Ευριπίδη.
@Δύο είναι οι μυθολογικές παραλλαγές γύρω από το θέμα της βασιλικής εξουσίας των Ατρειδών και της κληρονομικής διαδοχής του θρόνου. Σύμφωνα με την πρώτη το βασιλικό σκήπτρο σύμβολο της εξουσίας του Ατρέα ήταν δημιούργημα του Ήφαιστου και παραδόθηκε από τον ίδιο τον Δία μέσω του Ερμή στον Πέλοπα ο οποίος με την σειρά του το εμπιστεύτηκε στον πρωτότοκο γιο του Ατρέα. Ακολούθως έλαβε το σκήπτρο ο αδερφός του Ατρέα Θυέστης που ως τίμιος κηδεμόνας το παρέδωσε στο νόμιμο κληρονόμο Αγαμέμνονα και όχι στο δικό του γιο Αίγισθο.
Μια δεύτερη μυθολογική παραλλαγή χαρακτηρίζει την γενιά των Ατρειδών καταραμένη και συνδεδεμένη με μια αλυσίδα εγκλημάτων μοιχειών και αιμομιξιών. Ήδη οι πρώτοι απόγονοι των Ατρειδών Ατρέας και Θυέστης είχαν εξοριστεί από τον πατέρα τους στην Τριφυλία εξ αιτίας του φόνου που είχαν διαπράξει κατά του νόθου γιου του Πέλοπα Χρύσιππου από φόβο μήπως ο τελευταίος αναλάβει την εξουσία. Τα δυο αδέρφια διεκδικούσαν την χρυσή αμνάδα – σύμβολο της βασιλικής ισχύος και φιλονίκησαν προκειμένου να επιτύχουν τη διαδοχή του θρόνου. Νόμιμος κάτοχος της αμνάδας ήταν ο Ατρεύς στον οποίο την είχε εμπιστευτεί ο Ερμής. Παρ΄ όλα αυτά ο Θυέστης με τη συνεργασία της ερωμένης του Αερόπης (συζύγου του Ατρέως) οικειοποιήθηκε την αμνάδα και προβλήθηκε ως διάδοχος του θρόνου. Με τη σειρά του ο Ατρέας κάλεσε σε δείπνο τον Θυέστη όπου του πρόσφερε το κρέας των διαμελισμένων παιδιών του. Η ανόσια και απάνθρωπη αυτή πράξη έμεινε γνωστή στην ιστορία με την επωνυμία θυέστεια δείπνα.
Ο Ατρεύς απέκτησε με την γυναίκα του Αερόπη δύο γιους τον Αγαμέμνονα και το Μενέλαο καθώς και μια κόρη την Αναξίβια.
ΣΣ : Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή την ωραία παράσταση που παρακολούθησα στο Καρκαμίσι. Αλήθεια, τι ευχάριστη έκπληξη, τι ωραίες ερμηνείες αλλά και εύστοχη και ευρηματική σκηνοθεσία.
Βελλιανίτης